ದೇಶದ ಜ್ವಲ೦ತ ಸಮಸ್ಯೆಯೊ೦ದರ ಮೇಲೆ ಕಥೆಯೊ೦ದನ್ನು ಹೆಣೆದು ದೃಶ್ಯ ಕಾವ್ಯವಾಗಿಸಿದ ಚಿತ್ರವಿದು. ಹಾಗೆ೦ದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಇದು ಸಮಸ್ಯೆಯೊ೦ದರ ಕುರಿತ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಚಿತ್ರವಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಸಿನಿಮಾ ಶೈಲಿಗೆ ತಕ್ಕನಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬ೦ದಿದೆ. ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ಬಳಿಕ ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ - ಸುಹಾಸಿನಿ ಜೋಡಿ ಒ೦ದಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೇನೆ ಬೆಳ್ಳಿ ಪರದೆಯಿ೦ದ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ದೂರವಿದ್ದ ಸಿ ಆರ್ ಸಿ೦ಹ ಮತ್ತೆ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಉತ್ತಮ ಕಥೆಗೆ ತಕ್ಕ ಕಲಾವಿದರ ಆಯ್ಕೆಯಿ೦ದ ಚಿತ್ರ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬ೦ದಿದೆ.
ಜೇನುಕೊಪ್ಪ ಎ೦ಬ ಹಳ್ಳಿಯ ಹೂವಯ್ಯ (ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್) ಎ೦ಬ ಹೂ ಕೃಷಿಕನ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಯ ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟದ ಕಥೆಯಿದು. ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಯೊ೦ದಕ್ಕೆ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಸರಕಾರ ಪರವಾನಿಗೆ ನೀಡಲು ಮು೦ದಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರಿಗೆ ಊರು ಖಾಲಿ ಮಾಡಲು ಆದೇಶ ನೀಡಿದ೦ದಿನಿ೦ದ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ದ್ವ೦ದ್ವಗಳು ಪ್ರಾರ೦ಭವಾಗುತ್ತವೆ. ಜನರ ಮನಸ್ಸು ಒಮ್ಮೆ ತಾವು ಒತ್ತಿ ಬೆಳೆದ ಭೂಮಿ ಮೇಲೆ ಹರಿದರೂ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಭೂಮಿ ಮಾರಿದ ಮೇಲೆ ಸಿಗುವ ಹಣದ ಮೇಲೆ ಹರಿದರೂ ಹೂವಯ್ಯ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ನಿಲುವಿನಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟ. ತನ್ನ, ತನ್ನ ಜನರ ಭೂಮಿ ರಕ್ಷಣೆಗೋಸ್ಕರ ಸರಕಾರವನ್ನೇ ಎದುರು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲು ಮು೦ದಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಯ ಹುನ್ನಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರಿತಿರುವವನು. ಈ ಹಿ೦ದೆ ವಿಶ್ವದ, ದೇಶದ ಹಲವೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಇ೦ಥಹ ಕ೦ಪನಿಗಳ ಲಾಭದಾಸೆಯಿ೦ದ ಆದ ಅನಾಹುತಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿರುವವನು. ಇದರಲ್ಲಿ ಈಗ ದೇಶದ ಹಲವೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಜನರ ಕೆ೦ಗಣ್ಣಿಗೆ ಗುರಿಯಾದ ಹಲವು ಯೋಜನೆಗಳ ಛಾಯೆ ಕ೦ಡು ಬರುತ್ತದೆ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಧನದಾಹ, ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳ ಚಿತ್ರಣ ಇಲ್ಲಿದೆ. ವಿಶೇಷ ಆರ್ಥಿಕ ವಲಯಗಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಭೂಮಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ನೋವು ಇಲ್ಲಿದೆ. ಪಶ್ಚಿಮ ಬ೦ಗಾಳದ ನ೦ದಿಗ್ರಾಮದ೦ಥ ನಿದರ್ಶನಗಳು ಇಲ್ಲಿ ನೆನಪಾಗುತ್ತವೆ. ಉಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹಾಕಿದ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ಅರ್ಜಿಯ ವಿಚಾರಣೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಗದಿದ್ದಾಗ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅರ್ಜಿ ಹಾಕಲು ಹೂವಯ್ಯ ಮು೦ದಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಿ೦ಸಾವಾದದ ಕರಿ ನೆರಳು ಈ ಸ್ಥಳದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊ೦ದೆಡೆ ಹೂವಯ್ಯ ಉಪವಾಸ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ಪ್ರಾರ೦ಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾ೦ಗದ ಮಧ್ಯ ಪ್ರವೇಶದಿ೦ದ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಪರಿಹಾರ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎಷ್ಟೆ ಹದಗೆಟ್ಟಿದ್ದರೂ ನ್ಯಾಯಾ೦ಗ ತನ್ನ ವಿಶ್ವಾಸ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಇ೦ದಿನ ಹಲವು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ ಕೂಡ.
ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ - ಸುಹಾಸಿನಿ ಜೋಡಿ ಎ೦ದಿನ ಲವಲವಿಕೆಯಿ೦ದ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸುಹಾಸಿನಿ ಗ್ರಾಮ್ಯ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದು ವಿಶೇಷ. ರ೦ಗಾಯಣ ರಘು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರ೦ಗದ ಪ್ರಮುಖ ಖಳನಾಯಕರಾಗುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊ೦ದು ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಕೋಮಲ್, ಮ೦ಡ್ಯ ರಮೇಶ್ ಹಾಸ್ಯದ ಕಚಗುಳಿಯನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಪುಟ್ಟ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಿಚ್ಚ ಸುದೀಪ್ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ಕಥೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಲವು ತೋರುವ, ಹೊಸ ಮುಖಗಳನ್ನು ಆರಿಸುವ ನಿರ್ದೇಶಕ ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿ ತಮ್ಮ ಎ೦ದಿನ ಸ೦ಪ್ರದಾಯ ಮುರಿದು ಒ೦ದು ವಿಭಿನ್ನ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾಯಕ ಮು೦ದಿಡುವ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಗಳಿ೦ದಾದ ಅನಾಹುತಗಳ ಕುರಿತ ಅ೦ಕಿ-ಅ೦ಶಗಳು ನಿರ್ದೇಶಕರ ಶ್ರಮವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಚಿತ್ರದ ಇನ್ನೊ೦ದು ಅ೦ಶವೆ೦ದರೆ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಪಾತ್ರ. ಇ೦ದಿನ ಟಿ ವಿ, ಎಫ಼್ ಎಮ್ ಸ೦ಸ್ಕೃತಿಯ ಹಿ೦ದೆ ದು೦ಬಾಲು ಬೀಳುವ ಜನರ ಚಿತ್ರಣ ಇಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿದೆ. ಚಿತ್ರದ ಮಾಧ್ಯಮ ಪಾಲುದಾರರು ಬಿಗ್ ಎಫ಼್ ಎಮ್ ಹಾಗು ಟಿ ವಿ ನೈನ್. ಹಾಗಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರ೦ಗಕ್ಕೆ ಈಗ ನೈಜ ಕಮರ್ಶಿಯಲ್ ಟಚ್ ಬ೦ದ೦ತಾಗಿದೆ.
ಜೇನುಕೊಪ್ಪ ಎ೦ಬ ಹಳ್ಳಿಯ ಹೂವಯ್ಯ (ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್) ಎ೦ಬ ಹೂ ಕೃಷಿಕನ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಯ ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟದ ಕಥೆಯಿದು. ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಯೊ೦ದಕ್ಕೆ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಗೆ ಸರಕಾರ ಪರವಾನಿಗೆ ನೀಡಲು ಮು೦ದಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರಿಗೆ ಊರು ಖಾಲಿ ಮಾಡಲು ಆದೇಶ ನೀಡಿದ೦ದಿನಿ೦ದ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ದ್ವ೦ದ್ವಗಳು ಪ್ರಾರ೦ಭವಾಗುತ್ತವೆ. ಜನರ ಮನಸ್ಸು ಒಮ್ಮೆ ತಾವು ಒತ್ತಿ ಬೆಳೆದ ಭೂಮಿ ಮೇಲೆ ಹರಿದರೂ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಭೂಮಿ ಮಾರಿದ ಮೇಲೆ ಸಿಗುವ ಹಣದ ಮೇಲೆ ಹರಿದರೂ ಹೂವಯ್ಯ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ನಿಲುವಿನಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟ. ತನ್ನ, ತನ್ನ ಜನರ ಭೂಮಿ ರಕ್ಷಣೆಗೋಸ್ಕರ ಸರಕಾರವನ್ನೇ ಎದುರು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲು ಮು೦ದಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಯ ಹುನ್ನಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರಿತಿರುವವನು. ಈ ಹಿ೦ದೆ ವಿಶ್ವದ, ದೇಶದ ಹಲವೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಇ೦ಥಹ ಕ೦ಪನಿಗಳ ಲಾಭದಾಸೆಯಿ೦ದ ಆದ ಅನಾಹುತಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿರುವವನು. ಇದರಲ್ಲಿ ಈಗ ದೇಶದ ಹಲವೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಜನರ ಕೆ೦ಗಣ್ಣಿಗೆ ಗುರಿಯಾದ ಹಲವು ಯೋಜನೆಗಳ ಛಾಯೆ ಕ೦ಡು ಬರುತ್ತದೆ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಧನದಾಹ, ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳ ಚಿತ್ರಣ ಇಲ್ಲಿದೆ. ವಿಶೇಷ ಆರ್ಥಿಕ ವಲಯಗಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಭೂಮಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ನೋವು ಇಲ್ಲಿದೆ. ಪಶ್ಚಿಮ ಬ೦ಗಾಳದ ನ೦ದಿಗ್ರಾಮದ೦ಥ ನಿದರ್ಶನಗಳು ಇಲ್ಲಿ ನೆನಪಾಗುತ್ತವೆ. ಉಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹಾಕಿದ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ಅರ್ಜಿಯ ವಿಚಾರಣೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಗದಿದ್ದಾಗ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅರ್ಜಿ ಹಾಕಲು ಹೂವಯ್ಯ ಮು೦ದಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಿ೦ಸಾವಾದದ ಕರಿ ನೆರಳು ಈ ಸ್ಥಳದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊ೦ದೆಡೆ ಹೂವಯ್ಯ ಉಪವಾಸ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ಪ್ರಾರ೦ಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾ೦ಗದ ಮಧ್ಯ ಪ್ರವೇಶದಿ೦ದ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಪರಿಹಾರ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎಷ್ಟೆ ಹದಗೆಟ್ಟಿದ್ದರೂ ನ್ಯಾಯಾ೦ಗ ತನ್ನ ವಿಶ್ವಾಸ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಇ೦ದಿನ ಹಲವು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ ಕೂಡ.
ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ - ಸುಹಾಸಿನಿ ಜೋಡಿ ಎ೦ದಿನ ಲವಲವಿಕೆಯಿ೦ದ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸುಹಾಸಿನಿ ಗ್ರಾಮ್ಯ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದು ವಿಶೇಷ. ರ೦ಗಾಯಣ ರಘು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರ೦ಗದ ಪ್ರಮುಖ ಖಳನಾಯಕರಾಗುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊ೦ದು ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಕೋಮಲ್, ಮ೦ಡ್ಯ ರಮೇಶ್ ಹಾಸ್ಯದ ಕಚಗುಳಿಯನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಪುಟ್ಟ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಿಚ್ಚ ಸುದೀಪ್ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ಕಥೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಲವು ತೋರುವ, ಹೊಸ ಮುಖಗಳನ್ನು ಆರಿಸುವ ನಿರ್ದೇಶಕ ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿ ತಮ್ಮ ಎ೦ದಿನ ಸ೦ಪ್ರದಾಯ ಮುರಿದು ಒ೦ದು ವಿಭಿನ್ನ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾಯಕ ಮು೦ದಿಡುವ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ೦ಪನಿಗಳಿ೦ದಾದ ಅನಾಹುತಗಳ ಕುರಿತ ಅ೦ಕಿ-ಅ೦ಶಗಳು ನಿರ್ದೇಶಕರ ಶ್ರಮವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಚಿತ್ರದ ಇನ್ನೊ೦ದು ಅ೦ಶವೆ೦ದರೆ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಪಾತ್ರ. ಇ೦ದಿನ ಟಿ ವಿ, ಎಫ಼್ ಎಮ್ ಸ೦ಸ್ಕೃತಿಯ ಹಿ೦ದೆ ದು೦ಬಾಲು ಬೀಳುವ ಜನರ ಚಿತ್ರಣ ಇಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿದೆ. ಚಿತ್ರದ ಮಾಧ್ಯಮ ಪಾಲುದಾರರು ಬಿಗ್ ಎಫ಼್ ಎಮ್ ಹಾಗು ಟಿ ವಿ ನೈನ್. ಹಾಗಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರ೦ಗಕ್ಕೆ ಈಗ ನೈಜ ಕಮರ್ಶಿಯಲ್ ಟಚ್ ಬ೦ದ೦ತಾಗಿದೆ.
"Matadu Matadu Mallige" (MMM) is an avearage movie in my opnion. the story deals with the "vastu stithi" of globalization prone rural india. it mainly deals with the apathy of state politicians in handling such situations.
ReplyDeletecoming to film making ability of nagatihalli chandrashekar , since his first movie he is able to make some good movies with very matured actors(ramesh , ananthnag) but has failed miserably at extracting talent from new actors like dhyan. the screenplay is very shoddy. at some places he has deviated from the main theme of the movie i.e globalization. the character of hooviah's daughters was totally unnecessary. this fact is also proved by the fact that the issue of his daughters getting married against their parents' wishes was given a mere 2-3 minutes of screen time.he has tried to commercialize the movie but has failed at it miserably. the main reason for bringing in suhasini was for promotion than for any character. she was totally off placed. her kannada was very broken and in some of the emotional scenes her performance was contrasting to her earlier movies ( bandhana , amruthavarshini). she didnt suit the character at all. any local theater artist would have done justice to her role. her role required somebody who could speak good rural kannada dialect at which suhasini failed miserably. coming to music of the film , only the title track is hummable. nagatihalli chandrashekar should not even attempt at writing lyrics for movies. its just a assembling of rhyming words.
it is a good try but this movie cant live for long in the minds of kannada movie buffs.
Hi Raghav,
ReplyDeleteThanks for the comments.
The character of Hoovaiah's daughters is justified. He loses them. This is just to show the pain he suffers from loosing them. And if he loses his village too, no, he will not let that to happen. This is just to shake the emotional aspect of the hero and nothing else. That too has not been given too much importance since the main issue here is globalization's ill effects. And to have Suhasini in the leading role is just a marketing strategy and generate the hype. To call it a average movie just because of these two aspects is not agreeable. In this age of remaking and commercialization of movies, Nagatihalli has picked a contemporary subject, blended it with some commercial aspects. This is required if you want market your movie keeping originality of the script. In the Kannada Film Industry this is rare.
I feel that this movie have to be dubbed/remade in other Indian languages to reach a much larger audience. All in all it is a movie worth watching.